DVD از کلمات Digital Versatile Disc ، اقتباس شده است .با استفاده از
درایوهای DVD می توان اطلاعاتی بالغ بر7 / 4 گیگابایت را بر روی یک دیسک
ذخيره نمود.اطلاعات فوق ، تقریبا’ هفت برابر داده ئی است که می توان بر روی
یک CD-R (ديسک های با قابليت نوشتن يک مرتبه ) و یا CD-RW ( ديسک هائی با
قابليت نوشتن چندين مرتبه ) ذخيره نمود. درایوهای DVD ، نظیر رايتر
امکان استفاده از ديسک هائی با قابليت نوشتن يک مرتبه و ديسک هائی با
قابليت نوشتن چندين مرتبه را فراهم می نمايند. از ديسک هائی با قابليت
نوشتن يک مرتبه ، اغلب در رابطه با ايجاد ديسک های ويدئوئی DVD استفاده می
گردد . ( قابل استفاده در DVD Player های استاندارد ). از ديسک هائی با
قابليت نوشتن چندين مرتبه بمنظور ذخيره سازی حجم بالائی از داده و Backup
اطلاعات موجود بر روی هاردديسک ، استفاده می شود.نرخ انتقال اطلاعات در
درايوهای DVD بمراتب بيشتر از درايوهای CD-ROM است .يک DVD که دارای سرعتی
بالغ بر 1X می باشد ، سريعتر از يک CD معمولی با سرعت 8X ( سرعت يک درايو
DVD بين هشت تا نه برابر سرعت يک CD-ROM می باشد) می باشد. DVD از مدل
فشرده سازی MPEG-2 در رابطه با ويدئو وصوت استفاده می نمايد . بدين ترتيب
،تصاوير با کيفيت و شفافيت بيشتری ايجاد و امکان استفاده از پتانسيل های
صوتی Dollby Digital و DTS) Dollby Theater Systems) نيز فراهم می گردد.
با استفاده از تکنولوژی MPEG-2 در هر فريم ، 480 خط افقی عرضه می گردد . (
در ديسک های ليزری 425 و در VHS بين 250 تا 270 ) .تکنولوژی DVD ، با کاهش
طول موج از 780mm به 625 تا 650mm ، ظرفيت ذخيره سازی را افزايش می نمايد .
يکی از قابليت های جالب درايوهای DVD ، توانائی آنان در حمايت از انواع
متفاوتی از رسانه های ذخيره سازی نظير: CD-ROM,CD-R و CD-RW است . در
صورتيکه قصد تهيه يک درايو DVD وجود داشته باشد ، می بايست با انواع رسانه
ذخيره سازی حمايت شده توسط DVD ، آشنا شويم . ديسک های DVD به دو گروه
عمده + و – تقسيم می گردند . درايوهای DVD می توانند از يک و يا هردو
گروه فوق ، استفاده نمايد. پس از مشخص نمودن نوع درايو DVD ، می توان
ازديسک های DVD سازگار با آن ، استفاده نمود.
